آیت ملکنیا، مدیر سینما باغ موزه سینما، در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ در ارتباط با اینکه آیا توقیف و سانسور فیلمهای سینمایی اثرگذاری تبلیغاتی دارند گفت: قطعا توقیف فیلمهای سینمایی تاثیر تبلیغاتی دارد ولی سانسور این اثرگذاری را ندارد این دو مقوله متفاوت هستند این دو موضوع را با یکدیگر قاطی نکنیم.
او در ادامه افزود: تفاوت توقیف و سانسور این است که ممکنِ فیلم را مخاطب در زمان خاصی مانند جشنواره یا در اکران خصوصی که دارای مجوز است فیلم را بدون سانسور یا با حداقل سانسور دیده باشد و زمانی که این فیلم وارد مرحله اکران عمومی میشود با سانسورهایی که مراحل قانونیاش را گذرانده مواجه میشود اما به عقیده من اینکه یک فیلم پس از اکرانش توقیف و دچار سانسور میشود بعید است این موضوع توقیفش باعث شود اثرگذاری تبلیغاتی داشته باشد.
ملکنیا اظهار داشت: باید فیلمهایی که توقیف و مجدد اکران میشوند را با یکدیگر سنجید و نباید همه این فیلمها را به یک شکل نگاه کرد فیلمی مانند «خانه پدری» به عقیده من اگر مجدد دچار سانسور شود و اکرانش کنند باز هم مخاطب خودش را دارد البته مخاطب خاص نه مخاطب عام چراکه فیلم «خانه پدری» مخاطب عام ندارد واین نوع مخاطبش بهدلیل نوع ساختار فیلم، هنری و تجربی بودن آن است فیلمهایی همانند «آشغالهای دوست داشتنی»، «خانه پدری»، «صدسال به این سالها» و یا حتی فیلم «به رنگ ارغوان» ابراهیم حاتمی کیا این فیلمها همگی در یک ژانر قرار دارند تمامی این آثار زمانی که اکران شدند استقبال خوبی از آنها صورت گرفت در نتیجه ژانرهایی که بیشتر دارای بُعد تجربثی و هنری هستند مخاطبان خاص را جذب میکنند.
او در پایان تاکید کرد: فیلم «مطرب» زمانی که قرار بود اکرانش آغاز شود خبرهایی مبنی بر توقیفش عنوان شد اما مشخص بود هنگامی که این فیلم اکرانش شروع شود مورد اسقبال قرار میگیرد این بدین معنی است که «مطرب» مخاطب عام دارد.